VSG ESG

SZKŁO BEZPIECZNE HARTOWANE LAMINOWANE WARSTWOWE

Folia PVB

Folia PVB jest materiałem preferowanym w produkcji bezpiecznego szkła warstwowego. Właściwości bezpiecznego szkła warstwowego z zastosowaniem folii PVB wynikają z mechanicznych własności tej folii oraz bardzo wysokiej odporności na rozerwanie złącza PVB/szkło w wypadku rozbicia szyby. 

Najważniejsze właściwości folii PVB, to: wysoka przezroczystość, wysoka wytrzymałość na rozerwanie, możliwość regulacji siły przyczepności do szkła oraz wysoka odporność na wpływ zarówno promieniowania ultrafioletowego, jak i temperatury.

Folia PVB jest bardzo rozpowszechniona w zastosowaniach do produkcji szyb warstwowych bezpiecznych i ochronnych w budownictwie. Posiada wysoką wytrzymałość mechaniczną i dobrą przyczepność do szkła w podwyższonej temperaturze. Folia PVB może być barwiona na szereg jednolitych kolorów, co umożliwia uzyskiwanie ciekawych efektów w architekturze.

Podstawową grubość stanowią zwoje o grubości 0,38 mm lub 0,76 mm. Grubość 0,38 mm przyjęła się w praktyce jako jednostka w oznaczaniu budowy szyb. Np. oznaczenie VSG 33.1 oznacza szybę o budowie: dwie warstwy szkła float o grubości 3 mm sklejone jedną warstwą folii PVB o grubości 0,38 mm; VSG 44.2 oznacza dwie warstwy szkła float o grubości 4 mm sklejona dwoma warstwami folii PVB o grubości 0,38 mm lub jedną warstwą foli PVB o grubości 0,76 mm. Takie oznaczenia przyjęły się w literaturze ofertowej niemieckiej i przyjęto je również w wielu katalogach szkła budowlanego w Polsce.

PVB (folia poliwinylobutyralowa) jest polimerem winylowym, należącym do polioctanów winylu, jest żywicą, mającą postać ciała stałego, rozpuszczalną w rozpuszczalnikach organicznych, zwłaszcza w alkoholach lecz nie w węglowodorach i odporną na działanie kwasów oraz alkaliów. Nadaje się ona do wykorzystania w charakterze przekładek stosowanych w szkle warstwowym. Dobra przyczepność tej żywicy uzyskiwana jest dzięki obecności w niej wolnych grup hydroksylowych. Siła przyczepności pomiędzy szkłem i folią jest wynikiem tworzenia się wiązań wodorowych.